Wielowieś została założona prawdopodobnie w drugiej połowie XIII w. na terenach komandorii templariuszy Wielka Wieś / Grossdorf i zasiedlona poniemieckimi osadnikami. W 1303 roku osadę przeniesiono na prawo niemieckie oraz potwierdzono 16 lat wolnizny dziesięciodniowej wobec biskupstwa poznańskiego.
W połowie XIV w. Wielowieś zaliczono do grupy „polskich wsi”, które po likwidacji zakonu templariuszy przeszły na rzecz komandorii Łagów zakonu joanitów. Przed wojną Wielowieś była zasiedlona wyłącznie przez Niemców. W roku 1938 liczyła 564 mieszkańców. Obecnie wieś liczy około 240 mieszkańców.
Dawna gospoda Karla Seeriga 
Wielowieś (Langenpfuhl) – pocztówka z początku XX w. 
Wielowieś (Langenpfuhl) – pocztówka z pierwszej połowy XX w.
Co warto tu zobaczyć to przede wszystkim neogotycki kościół wzniesiony w 1860 roku. W 1945r. wnętrze kościoła zostało zdewastowane przez stacjonujące tu wojska radzieckie. W świątyni żołnierze przetrzymywali konie. Na uwagę zasługuje również cały plac wokół kościoła, gdzie każdy dąb symbolizuje jedną osobę z wioski, która zginęła na wojnie. Natomiast stojący przy kościele tajemniczy głaz z wykutym krzyżem to prawdopodobnie tzw. kamień pokutny. Prawo średniowieczne stanowiło, że morderca po udowodnieniu mu winy, zobowiązany jest pokryć koszty pogrzebu ofiary, łożyć na utrzymanie i wychowanie dzieci zabitego, a ponadto winowajca musiał odbyć pieszo i boso pielgrzymkę do miejsca świętego, a dla pojednania z rodziną zamordowanego wystawić w miejscu zbrodni własnoręcznie wykuty krzyż.