Kościół p. w. Matki Boskiej Różańcowej w Wielowsi.
Obecny kościół jest prawdopodobnie drugą Świątynią w miejscowości. Pierwsze wzmianki datowane są na 1694r. kiedy to w Wielowsi znajdowała się świątynia o konstrukcji ryglowej z drewnianą wieżą. W kościele znajdował się ołtarz z końca XVI w. Resztki tego ołtarza przechowywano na poddaszu obecnego kościoła jeszcze przed II Wojną Światową.
Obecny obiekt wzniesiony został w 1860r. Jego patronem było wówczas państwo pruskie, a jego filią była świątynia w Templewie.
Pod koniec II Wojny Światowej wnętrze kościoła zostało zdewastowane przez wojska radzieckie, które przetrzymywały tam swoje konie.
Poświęcenie obiektu nastąpiło 25.10.1945r. i obecnie wchodzi w skład parafii rzymsko-katolickiej p. w. Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Sieniawie jako kościół filialny.
Jeszcze do początku lat 90-tych prowadzony był on przez księży salezjan, obecnie przez kapłanów diecezjalnych.
W końcu lat 40-tych, do Sulęcina zabrano z kościoła organy, które zastąpiono filharmonią. Mniej więcej w tym samym czasie z Gościkowa sprowadzono ołtarz. Do kościoła w latach 60-tych dobudowano zakrystię.
Rozplanowanie kościoła wskazuje typowe cechy neogotyckie XIX-wiecznych kościołów. Jest to obiekt salowy, którego korpus nawowy wzniesiony jest na rzucie prostokąta, zorientowany na osi W-E. Po stornie wschodniej znajduje się niewielkie prezbiterium w formie trójbocznej, zamkniętej apsydy. Przy ścianie zachodniej dostawiona 5-kondygnacyjna wieża, na planie kwadratu.
Kościół w obecnej postaci jest obiektem 5-cio bryłowym, jednokondygnacyjnym. Nie ma żadnych wzmianek na temat krypt pod posadzką nawy, a poddasze nie ma charakteru użytkowego.
Budowla nie odbiega zbytnio od wzorców neogotyckiego budownictwa sakralnego z 2-giej połowy XIX w. Jedynie ściany kościoła, w stosunku do wysokości dachu, są wyższe niż w większości świątyń z tego okresu. Wymurowane są one z kamienia łamanego, zwieńczonego tak jak i nadproża okien cegłą ceramiczną. Kamienne ściany grubości ok. 80cm, od wewnętrznej strony obmurowane są najprawdopodobniej jedną warstwą cegły. Ściany wieży wymurowane z cegły mają grubość około 90cm u podstawy i z każdą kondygnacją uskokowo zmniejszają grubość do 45cm na szczycie.